Also illuminating the beginnings of formal history-writing in Latin in Denmark, and providing supplementary information on the development of ideas about earlier times, are a few early lists of Danish kings: Series regum Daniae ex Necrologio Lundensi (c. 1120); Catalogus regum Danie (mid-to-late 12th cen.); Series ac Brevior Historia Regum Danie (after 1219).
C. 1120
Cap. I.
Anno domini (DCCC.XX.VII.) [H]araldus rex Dacie primus Maguntie bap(tizatus est) (r. f. XX.)
[E]ricus rex. DCCC.XL.VII. (f. r. X.)
[E]ricus rex. DCCC.L.VII. (f. r. XL.VII.)
[F]rothe rex. DCCCC.IIII. (f. r. L.)
[H]araldus rex secundus. DCCCC.L.V. (f. r. LX.)
[S]ueno rex. M.X.V. (f. r. X.)
[K]anutus (harthe) rex. M.X.X.V. (f. r. X.I.X.)
Cap. II.
Nomina Regum catholicorum. in Dania. quorum industria propagata est fides catholica. qui religionis amore per diuersa loca ęcclesias construxerunt. & regali munificentia donauerunt. Quorum apud nos memoria celebris est. et manet per sęcula.
SVENO. Magnus. Rex. M.XL.IIII. (f. r. XXX.)
HAROLDVS. filius eius Rex. M.LXX.IIII. (f. r. VII.)
CANUTVS. Sanctus. Qui nostram fundauit ęcclesiam. M. LXXXI. (frater eius. f. r. VI.)
OLAUUS. frater eius. Rex. M.LXXX.VII. (f. r. VIII.)
ERICVS. (bonus.) frater eius. Rex. M.XC.V. (f. r. VIII.)
(Nota marginalis:) M.C.III. uacat regnum sub custodibus Haraldo. filio eius. et domino Ascero Lundensi arceepiscopo.
NICOLAVS. frater eius. Rex. M.C.IIII. (f. r. XXX.)
Cap. III.
ERICVS. (emune.) Rex. M.C.XXX. Secundus. (f. r. VII.)
ERICVS. (lamb.) Rex. M.C.XXX. (VII.) Tercius. (f. r. IX.)
(Nota marginalis:) Tercio anno regni eius insurgit contra eum Olauus.
[O]lauus. Rex. M.C.XXX.IX. (f. r. II.)
[E]ricus. Rex. Quartus. (f. r. IX.)
[C]anutus. Rex. (f. r. X.)
[S]ueno. Rex.
Canutus.
Waldimarus.
(Nota marginalis:) M.C.LXXI. H(enricus). Dux Saxonie. tradidit filiam suam domino Kanuto regis Waldemari filio vxorem.
Mid-to-late 12th cen.
In cathalogo regum Danie, ne inquisitorem nimia verborum inplicitate urgeam, tres distinctiones faciendas arbitror, primam in primos, licet sint pagani, tamen reges, secundam in antiquos christianos, terciam in modernos catholicos: ut ita per singula capita descendens tam precedentium quam subsequentium et nomina et tempora enucleatius inuestiget.
I. Incipit prima distinctio in antiquos reges paganos:
Primus Dan. — Secundus Thrughi. — Tercius Harald. — Quartus Ring. — Quintus Snyo. — Sextus Byorn. — Septimus Frothe. — Octauus Gorm. — Nonus Guthorm.
II. Incipit secunda distinctio:
Primus Haraldus; regnauit anno dominice incarnationis DCCCXXVII.
Secundus Ericus; — — — — DCCCXLII.
Tercius Ericus; — — — — DCCCLVII.
Quartus Ericus; — — — — DCCCLXXI.
Quintus Frothe, rex Danorum et Anglorum; regnauit — — — DCCCCIIII.
Sextus Haraldus; — — — — DCCCCLV.
Septimus Sveno; — — — — MXXV.
Octauus Kanutus; — — — — MXXIX.
Nonus Magnus; et Danorum et Normannorum rex erat; — MXL.
Decimus Haraldus; — — — — MXLIIII.
Undecimus Sveno Senex; — — — MXLV.
XII9. Haraldus, filius eius; — — — MLXXIIII.
XIII9. Kanutus, alter filius; — — — MLXXXI.
XIV9. Olauus, tercius filius; — — — MLXXXVII.
XV9. Ericus Bonus, quartus filius; — — MXCV.
XVI9. Nicolaus, quintus filius; — — MCIIII.
III. Incipit tercia distinctio in modernos:
XVII9. Ericus Emune; — — — MCXXX.
XVIII9. Ericus Agnus; — — — MCXXXVII.
XVIIII9. Olauus; — — — MCXXXIX.
XX9. Sveno; — — — MCXLVI.
XXI9. Kanutus; — — — MCXLVI.
XXII9. Waldomarus; — — — MCLV.
XXIII9. Kanutus, filius eius.
XXIV9. Waldemarus, alter filius eius.
Composed shortly after 1219. Depends on Saxo Grammaticus especially in the first part; on Adam of Bremen and the Chronicon Roskildense in the latter sections.
1. Dan et frater suus Løthar; a quo Dania. — 2. Bøgi, filius Dan. — 3. Skyld, filius † Lødø. — 4. Gram, filius Skild. — 5. Guthorm. — 6. Haddyngr. — 7. Frothi hin Frægæ. — 8. Haldan. — 9. Helgi. — 10. Rolf. — 11. Hiarward. — 12. Hothar, filius Hothbroddar. — 13. Roric Slaganbogi. — 14. Wiglath. — 15. Wermund. — 16. Uffi. — 17. Dan. — 18. Huglekær. — 19. Frothi hin Frøkne. — 20. Dan hin Storlætene. — 21. Frithleuer. — 22. Frothi hin Femilde. — 23. Ingeld. — 24. Olaf. — 25. Harald, filius Olaf. — 26. Frothi, frater Harald. — 27. Harald, filius Harald. — 28. Haldan hin Biarrami, frater Harald. — 29. Ungu, filius Haldan. — 30. Sewald. — 31. Siwald. — 32. Sygar. — 33. Sywald. — 34. Tunc quinque reges pariter in Dania regnabant: Burgar in Scania; Hunding in Sialand; Hani in Phiune; Hathar et Røgni in Jutland. — 35. Harald Hildetan. — 36. Ring, nepos eius. — 37. Oly hin Frøkne. — 38. Ømund. — 39. Syward, filius Ømder. — 40. Jarmunrek, filius Siward. — 41. Broder, filius Jarmunrek. — 42. Sywald, filius Brother. — 43. Snio, filius Sywald. — 44. Byorn, filius Snio. — 45. Gorm Gamle. — 46. Gøtric hin Giafmildi. Hic Fresis itemque Nordalbingis et Slauorum populis tributo subactis, Karolo Magno bellum minabatur. — 47. Olaf, filius eius. — 48. Hemming, filius Olaf. Hic, nepos Gøtric, succedens in regnum pacem fecit cum Karolo; Egdoram fluuium accepit regni sui terminum. — 49. Syward et Syward Ring, nepotes Gøtrici: hi ambo prelium inierunt pro sceptro, sed vtrique ceciderunt in acie cum vndecim milibus. — 50. Lothbroki, filius Siward Ring.
51. Harald Clac, qui et Herioldus dictus est. Hunc expulerunt filij Gøtric, qui et Godefrid dictus est. Qui fugiens venit ad Liudewicum imperatorem, filium Karoli Magni, a quo christianam fidem suscepit; reuersus est in Daciam, comite sancto Ansgario episcopo.
52. Eric, filius eius, christianus. Huius tempore fertur Danos transisse per Ligerim fluuium, Turones succendisse, per Secanam Parisius obsedisse; imperatorem timore compulsum eis terram ad habitandum dedisse. Tunc Saxonia vastata est a Danis; Brun dux occisus est cum alijs .X. comitibus; duo episcopi obtruncati sunt. Tunc Fresia depopulata est, Traiectum ciuitas excisa. Coloniam et Treueros incenderunt; Aquisgrani <palacium> equis suis stabulum fecerunt, quod per annos .LXXX. permansit vsque ad tempora Ottonis Magni; tunc destructum est. Magoncia ob metum eorum, instaurari cepit. Persecutionis huius erant precipui tiranni Eric et Orwich, Godefrith, Rodulf et Inguar; crudelissimus tamen omnium fuit Inguar, filius Lothbroki. In Angliam cum misissent vnum ex socijs suis Haldan, et illo ab Anglis occiso, Dani constituerunt in loco eius Gundredum. Ex eo tempore Fresia et Anglia sub ditione Danorum permanserunt.
53. Eric Vngi, filius Eric, christianus. Hic conuersus ad fidem constituit primus apud Sliaswic cum sancto Ansgario ecclesias. — 54. Syward, filius Regneri Lothbroki. — 55. Lota Cnut, filius Eric et filie Syward. — 56. Suen Langfot, filius Cnut. — 57. Frothi, victor Anglie, filius Suen. — 58. Gorm Ensci. — 59. Harald, filius Gorm. — 60. Gorm, filius Harald. Ab hinc christiani fuerunt reges.
61. Harald Blatan, filius Gorm. Ad hunc Haraldum veniens Vnni archiepiscopus Bremensis, et accepta ab eo licentia, fidem publice predicauit et ecclesias constituit. Iste Haraldus postea a Magno Ottone deuictus regnum ab eo suscepit et baptizatus est vna cum vxore sua et paruulo filio suo, qui nominatus est Suein Otto, eo quod ipse Otto imperator eum de sacro fonte leuauerit. Iste Haraldus tam populo Saxonum quam Fresis et Transalbinis et Danis leges et iura constituit, que adhuc pro auctoritate <viri> Dani seruare contendunt. Hic, a filio suo senio grandeuus regno pulsus, vulneratus ex acie in Slauiam fugiens venit, vbi etiam mortuus est; corpus eius a suis in patriam reportatum in ciuitate Roskild tumulatur.
62. Suen Tiuuskeg, filius Harald.
63. Kanutus Senex, filius Suen. Hic contra sanctum Olaf regem Norweie continuum bellum habuit, et victor existens optinuit Norwegiam. Post hec cum mille armatis nauibus transfretauit in Angliam. Triennio obsessa insula, Adelrad rex Anglorum obsessus obijt, relinquens filium Edwardum, quem suscepit ab Imma regina, que soror fuerat Ricardi comitis Normannorum. Kanutus victor existens ipsam Immam duxit vxorem genuitque ex ea filium Hartheknut. Suein et Haroldus a concubina geniti fuerant. Post mortem eius succedunt in regnum eius filij eius, Haroldus in Angliam, Suein in Normanniam, Harthecnut in Daniam.
64. Kanutus Durus. Hic erat regis Kanuti Senis et Imme regine filius. Hic contra Haroldum fratrem suum, regem Anglie, a Dacia veniens in Flandria classem adunauit; sed Haroldus morte preuentus bellum diremit. Harthecnut Daniam possedit et Angliam. Interea Suein obijt in Noruegia, frater Harthecnut; tunc Normanni elegerunt Magnum, filium sancti Olaf a concubina.
65. Magnus Bonus, filius sancti Olaf de Noruegia. Qui Daniam inuadens optinuit duo regna, Harthecnut cum exercitu morante in Anglia. Qui mox aduersus Magnum pugnaturus consanguineum suum Suein prefecit classi. Suein victus a Magno, cum in Angliam rediret, Harthecnut mortuum reperit. Sed electus ab Anglis Edwardus, frater Harthecnut ex Imma regina, pacem cum Suein faciens constituit eum, se mortuo, regem et heredem. Sic Suein in Daniam reuersus est. Magnus rex Sclauos fines suos inuadentes ad vlciscendum Radeburg, principem eorum, qui a Danis occisus erat, in campestribus Heideba .XV. milia paganorum occidit. Pax reddita est Christianis.
66. Sueno Magnus, nepos Kanuti Senis. Hic erat filius Vlf ducis et Margarete, que erat soror Kanuti regis. Cum Magno multa prelia gessit. Tandem victus Sueno fugiens venit ad Jacobum, regem Sueonum; cuius fultus auxilio regnum repetens patrum suorum Magnum a Dania expulit. Qui denuo bellum instaurans in nauibus obijt. Sueno victor existens Angliam cum exercitu adijt. Sed Edwardus, vir sanctus et iustus, pacem <magis> eligens quam bellum regi Danorum tributum obtulit et ipsum post se regni heredem fecit. Sic Sueno tria regna obtinuit, Danicum, Normannicum et Anglicum.
67. Harald, filius Suenonis.
68. Kanutus Sanctus, alius filius eius. Hic fugiens a Jutia in Fiuniam occisus est in Othense, in ecclesia sancti Albani martyris.
69. Olauus, tertius filius eius. Huius tempore fames vehemens fuit in Dacia. Hic subitanea morte defunctus est.
70. Hericus Cyprius, IIII. filius eius. Hic propter homicidium peregre profectus Iherosolymam obijt in insula quadam, que vocatur Kyber.
71. Nicholaus, V. filius eius. Hic fugiens a Scania in Jutiam occisus est in Hethubu.
72. Eric Emun, filius Erici Cyprii. Hic audita morte fratris sui sancti Kanuti fugit in Norwegiam. Denuo idem reuersus in Daniam cum Magno Nicholai regis filio multa prelia gessit. Ad ultimum eum in Scania cum IIII. episcopis et cum multo exercitu occidit in loco, qui vocatur Fotwic, et Nicholaum regem fugauit, qui postea in Hethubu occisus est a ciuibus. Ipse vero Hericus postmodum occisus est in Jutia.
73. Eric Lamb, filius Hacun, nepos Herici Cyprii. Hic cum magna prudentia gubernabat Daciam. Deinde, firmissima pace facta in patria sua, monasterium adijt, et accepta tonsura et habitu monacum professus etiam feliciter huius mundi miserijs valefecit. Deinde bono fine quieuit in domino.
74. Sueno, filius Erici Emun. Hunc Scanienses et Selendenses elegerunt in regem. Sed Juti eum reprobantes elegerunt Kanutum, filium Magni, filij Nicholai regis, et constituerunt eum super se regem. Unde facta est longa concertatio inter Suenonem et Kanutum. Ad ultimum Sueno pulsus est. Deinde sub specie pacis reuersus in Daciam Kanutum et Constantinum dolo occidit Roscildis et preuaricatus est pactum et fedus et iusiurandum. Postmodum in Jutia dimicans cum Waldemaro, filio sancti Kanuti martyris, infeliciter occubuit, iusto dei iudicio dignum insidiarum suarum consecutus finem.
75. Kanutus, filius Magni, filij Nicholai regis. Hic a Suenone dolo occisus est Roscildis.
76. Waldemarus Primus, filius sancti Kanuti ducis et martyris, filij Erici Cyprii. Hic Slauiam vicit, perdomuit et ad christianitatem coegit.
77. Kanutus, filius Waldemari Primi. Hic Nordalbingiam vicit et comitem Adulfum captiuum abduxit.
78. Waldemarus, frater Kanuti, filij Waldemari Primi. Hic Estlandiam vicit et ex parte ad christianitatem coegit.